Zbigniew Rzepecki to postać, która z pewnością zapisała się na kartach polskiej architektury. Urodził się 20 marca 1901 roku w Lubaczowie, co stanowiło punkt wyjścia dla jego późniejszej kariery zawodowej. Po wielu latach pracy w zawodzie, Rzepecki zmarł we wrześniu 1973 roku w malowniczym Zakopanem.
Jego działalność architektoniczna miała znaczący wpływ na kształtowanie przestrzeni miejskich w Polsce. Zbigniew Rzepecki jest znany nie tylko z projektów budowlanych, ale również z unikalnego podejścia do architektury, które łączyło funkcjonalność z estetyką.
Życiorys
Zbigniew Rzepecki to postać, która zasługuje na szczególną uwagę ze względu na swoje liczne osiągnięcia oraz tragiczną historię życia. Ukończył gimnazjum w Zakopanem. Po zakończeniu nauki, służył w Legionach Polskich, a następnie kontynuował swoją karierę wojskową w Wojsku Polskim. Rzepecki był także uczestnikiem dwóch powstań śląskich, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy narodowe.
W roku 1924 zrealizował swoje marzenie i ukończył studia architektury na Politechnice Lwowskiej. Po zakończeniu edukacji, od 1925 roku osiedlił się w Katowicach, gdzie związał się z Akademią Sztuk Pięknych, pełniąc rolę wykładowcy. Akademii Sztuk Pięknych. Jego działalność nie ograniczała się jedynie do nauczania; był również aktywnie zaangażowany w organizacje architektoniczne, będąc członkiem katowickiego oddziału Związku Architektów na Śląsku w latach 1925–1936 oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich po wojnie, między 1945 a 1973 rokiem.
Zbigniew Rzepecki zasłużył sobie również na uznanie, zdobywając Złotą Odznakę SARP. Jego życie zakończyło się w tragicznych okolicznościach – zmarł w wypadku w górach, co pozostaje nadal niewyjaśnione. Jego dorobek i losy są istotnym elementem polskiej historii architektury, a jego wkład w rozwój sztuk pięknych w Polsce pozostaje niezatarte.
Dzieła
W dorobku Zbigniewa Rzepeckiego znajdują się liczne projekty architektoniczne, z których wiele nie zostało zrealizowanych, ale pozostaje świadectwem jego wizji i umiejętności. Przykłady jego pracy obejmują:
- niezrealizowany projekt zadaszonego targowiska w funkcjonalistycznym stylu we Lwowie, którego konstrukcję zaprojektował Adam Kuryłło w latach dwudziestych,
- projekt zadaszonego targowiska na terenie Cmentarza Gródeckiego we Lwowie z 1927 roku,
- konkursowy projekt centrum handlowego w Poznaniu z 1927 roku, który powstał we współpracy ze Stanisławem Domaszewskim,
- budynek w stylu kubistycznym przy ulicy Arciszewskich (obecnie Generała Grekowa) 8 we Lwowie z 1928 roku,
- pawilon wystawy projektów architektonicznych na Targach Wschodnich we Lwowie,
- Dom Powstańca Śląskiego w funkcjonalistycznym stylu w Katowicach, zlokalizowany przy ul. Matejki 3, z lat 1936-1937,
- kościół Miłosierdzia Bożego w Rzepienniku Strzyżewskim, zbudowany w latach 1947-1949,
- Pałac Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej, wzniesiony w latach 1951-1958,
- Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Warszawie, którego budowa miała miejsce w 1959 roku.
Przypisy
- a b c Biogram na stronie SARP [dostęp online: 28.05.2019 r.]
- Архітектура Львова: Час і стилі. XIII–XXI ст. – Львів: Центр Європи, 2008 r. – S. 558. – ISBN 978-966-7022-77-8
- Богданова Ю. Нереалізовані проекти критих ринків у Львові (1920–1930 рр.) // Галицька брама – № 1–3 (97–99), 2003 r. – S. 19, 20.
- Konkurs na budowę centralnej hali targowej w Poznaniu // Architektura i Budownictwo. – № 2, 1927 r. – S. 34.
- Z ostatniej fazy rozwoju Targów Wschodnich // Architektura i Budownictwo. – № 10/11, 1926 r. – S. 3.
- Dąbrowa Górnicza // Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski. – Wydawn. Nauk. PWN, 1998 r. – S. 124.
Oceń: Zbigniew Rzepecki